İletişimin Önemi

İletişim, insan olmanın ayrılmaz bir parçasıdır. Yalnızca düşüncelerimizi iletmek için değil; ilişkiler kurmak, onarmak, büyütmek ve sevgiyle beslemek için vardır. Sağlıklı bir iletişim, bir topluluğun gelişmesini sağlar; kopukluk ise kalplerin soğumasına yol açar. Kutsal Kitap boyunca Tanrı, halkına sadece ne söylemeleri gerektiğini değil, nasıl bir ruhla konuşmaları gerektiğini de öğretir. Çünkü iletişim, yalnızca kelimelerden ibaret değildir; bir kişinin karakterini, inancını ve başkalarına olan saygısını da yansıtır.

Nezaketle, sabırla ve sevgiyle kurulan iletişim, Tanrı'nın doğasını yeryüzünde görünür kılar. Sözlerimiz, bir nezaket biçimi olarak şekillenmeli; konuşmalarımız, karşımızdakini önemseyen bir yüreğin ürünü olmalıdır. Bu yüzden iletişim, imanlı yaşamın merkezindedir: çünkü Tanrı bizimle iletişim kurarak başladı ve bizden de aynı şekilde davranmamızı bekler.

İletişimin Kökeni: Tanrı'nın Kendisi Sözle Konuşur

Kutsal Kitap'ın başlangıcı bile bize şunu gösterir:

"Tanrı.... buyurdu …" (Yaratılış 1:3)

Tanrı evreni var etmek için bir kılıç ya da çekiç kullanmadı—sözünü kullandı. Bu, iletişimin sadece bir araç değil, kutsal bir güç olduğunu gösterir. Nezaketle, sevgiyle, bilgelikle söylenen her söz, Yaratıcının karakterinden izler taşır.

Eski Antlaşma'da Nezaket ve Sözün Gücü

"Okşayıcı dil yaşam verir, çarpık dilse ruhu yaralar. " (Süleyman'ın Özdeyişleri 15:4)

''Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır, oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir. " (Süleyman'ın Özdeyişleri 15:1)

Bu ayetlerde iletişimin iki yönlü olduğu görülür: Nezaket inşa eder, sertlik yıkar. Tanrı, halkını defalarca sözleriyle eğitti. Peygamberler, halkın tövbeye yönelmesini sağlamak için doğru zamanda doğru sözleri seçtiler.

Sözlerdeki Zerafet

Kutsal kitaba dikkatle bakıldığında, en zor durumda bile sözlerinin sevgi ve öğreticilik taşıdığı görülür:

"Sözünüz tuzla terbiye edilmiş gibi her zaman lütufla dolu olsun. Böylece herkese nasıl karşılık vermek gerektiğini bileceksiniz. " (Koloseliler 4:6)

"Ağzınızdan hiç kötü söz çıkmasın. İşitenler yararlansın diye, ihtiyaca göre, başkalarının gelişmesine yarayacak olanı söyleyin. " (Efesliler 4:29)

İsa'nın Samiriyeli kadınla konuşması (Yuhanna 4), günahkâr kadını bağışlaması (Luka 7), çarmıhta bile tövbe eden hırsıza gösterdiği merhamet (Luka 23) — hepsi sevgiyle konuşan Tanrı'nın Oğlunun örnekleridir.

Mesih'te Kardeşler (Christadelphianlar) ve Sözün Kutsallığı

John Thomas, sözlerin hem yıkıcı hem de onarıcı gücünü şöyle ifade eder:

"İmanlı, dilini Tanrı'nın düşüncesine hizmet ettirmekle yükümlüdür; çünkü ağızdan çıkan her kelime, yargı gününde tanıklık edecektir."

Robert Roberts ise "Mesih'in Yasası" adlı eserinde şunu yazar:

Bir imanlının dudaklarından dökülen her söz, Rab'bimizin karakterini yansıtmalıdır. Öfke, alay, küçümseme değil; sevgi, uyarı ve bilgelik taşımalıdır. Bu, yalnızca güzel konuşmak değil; ruhsal sorumlulukla konuşmak demektir.

Konuşmalarımızda Mesih'in Ruhunu Yansıtmak

Nezaket, güçlü bir tanıklıktır.
Sessizlik bazen en gür sestir.
Kırık bir kalbi onaracak söz, gerçek imanı ortaya koyar.
Açıklıkla ama yumuşaklıkla uyarıda bulunmak, Tanrı'nın karakterini gösterir.

Sevgiyle Söylenen Söz Tanrı'yı Yüceltir.